Naarden Vesting...

Op een prachtige zonnige dag in juni gingen we met een club collega's

 van m'n lief naar 

Vesting stadje NAARDEN.

 Wij waren er al eens geweest toen de kids nog klein waren

 en hebben toen ook het museum bezocht.

Dit stond nu ook op het programma
 maar eerst mochten we, na de ontvangst
 met koffie en heerlijke appeltaart,
de boot in 

voor een rondvaart met gids.

Grazers om het vestinggras te kortwieken...

Veel verhalen over de vorm van de vesting, het waarom,
 en hoe ze in tijden van oorlog in zo'n BASTION leefden
 was toch weer indrukwekkend.
Veel meer indrukken krijg je hiervan bij het bezoeken van het
Nederlands Vestingmuseum.
Daar is ook veel te zien over
DE HOLLANDSE WATERLINIE
Zeer de moeite waard.

 De gids in onze boot vertelde ook over de inval van de Spanjaarden
 en het 'Bloedbad van Naarden'

Tijdens de 80-jarige oorlog vielen de Spanjaarden Naarden aan.
Uit angst voor vergelding openden de inwoners van de Vesting de poort.
Dat hadden ze beter niet kunnen doen
 want voor het stadhuis werden nog eens 700 inwoners,
waaronder vrouwen en kinderen vermoord.

Wil je meer lezen over deze gruwelijke geschiedenis?
Klik op deze link:

https://nl.wikipedia.org/wiki/Bloedbad_van_Naarden

Gelukkig konden wij na het onschuldige boottochtje
 vrolijk en vrij rondlopen door het karakteristieke stadje.
Ook deze prachtige Utrechtse Poort is nagenoeg mooi intact gebleven.

 Onze stadsgids liet ons ook even binnen zien
 hoe mooi alles vernieuwd is naar de maatstaven van deze tijd.
Het schijnt dat hier tegenwoordig de redactie van
LINDA zit.

De huizen en doorkijkjes in de stad hebben veelal een charmante uitstraling
 en het is dan ook een zeer geliefde plek om te wonen.
Dit is ook te merken aan de hoge prijzen
 van de meestal kleine stadswoningen.

Veel voorgevels die begroeid waren met rozen...zucht...
Ik kon er niet omheen, zo mooi!!!

Prachtige trapgevels en hoge gebouwen...

 De achtertuin van de Waalse kerk.
Weet niet zeker meer of dit ook als begijnenhof dienst deed.

 Het gefilterde zonlicht door het bladerdak en de bootjes op het water...
het blijft een romantisch gezicht.

Staande op deze brug
 hadden we ook uitzicht op het Arsenaal
 van Jan des Bouvrie.
Er liepen te veel mensen
om er een mooie foto van te maken.
Daarom hier even een foto van internet.

Bij het stadhuis mochten we even naar binnen gluren.
Deze zaal wordt nog steeds gebruikt
voor bijvoorbeeld de inhuldiging van een een huwelijk.
Prachtig authentiek.

De Sint Vitus kerk met op de voorgrond Comenius,
tevens het einde van de stadswandeling.

Na onze stadswandeling zijn we nog heerlijk in de watten gelegd bij
De Kapschuur (en uitzicht op deze kerk)
met een uitgebreid buffet.
Het was een heerlijke dag vol mooie indrukken,
fijne gesprekken en nieuwe ontmoetingen.
Goed georganiseerd
en het zonnetje erbij
 die voor de finishing touch zorgde ;-)


xx  Lieve groet, MJ  xx

Wandeling langs de Vaart...

Een paar weken terug,

 op de eerste mooie dag na een grijze sneeuw periode,

trok ik de wandelschoenen weer eens aan.

Het voor mij welbekende rondje langs de vaart maar 

toch weer met een heel ander uiterlijk zo door de sneeuw.

Sinds een paar jaar ligt hier de jongerenboot 'DE BOOT'

Hier zijn soms muziekavonden met bands en je kunt er ook heen voor 

een potje poulen of darten.

Mijn beide zoons zijn er regelmatig geweest.

Een prettige veilige plek.

Maar...het was te vroeg (en ik te oud, haha) 

dus liep ik door.

In en om het water was het een gekwek van jewelste...

Het jachtseizoen van de mannetjes meerkoeten was geopend. 

Nu kun je de meerkoeten niet uit elkaar houden, 

want mannetjes en vrouwtjes hebben hetzelfde uiterlijk, 

maar het leek wel alsof de heren in de meerderheid waren.

Het waren wilde en woeste achtervolgingen.

De strakblauwe lucht en de aangename temperatuur zorgden

voor het echte lente gevoel.

Ook hier stikte het van de meerkoeten.

Wist je dat ze in noorden van Nederland ook wel WATERKIP

genoemd worden?

Logisch eigenlijk want hij vliegt niet graag, 

je ziet hem ook vaak rennend op het water opstijgen.

Zo mooi dit 'laantje' tussen de beide waterpartijen.

Echt GENIETEN

Bladstil en geen mens te bekennen.

Dit prachtig stukje natuur voor mezelf alleen :-)

De schittering van de zon op het water en

de katjes die prachtig afstaken tegen de strakblauwe hemel...

Beter kon mijn dag niet beginnen...

Wat een heerlijke 

ENERGIE BOOST.

Ik wens jullie

 een hele fijne energie volle week toe!

xx  Lieve groet, MJ  xx

Ochtendwandeling...

Van nature kan ik van mezelf toch rustig zeggen

 dat ik een vrolijk en optimistisch mens ben.

Ik zie in elk nadeel wel een voordeel en het komt bij mij altijd weer goed.

Maar soms heb ik (ja ik óók) toch ff een dipje, gewoon een kleintje maar...

...té druk...

té veel aan m'n hoofd...

niet lekker in m'n vel...

kids die niet meewerken in mijn ogen...(het zijn lieverds hoor...)

een man die me niet snapt (ach...de schat)... 

Dan weet ik dat het moment aangebroken is om te gaan wandelen.

Lopen met niemand om me heen...

de camera is mijn enige gezelschap,

 héérlijk want die praat niet.

Alleen goedemorgen zeggen tegen een verdwaalde fietser of wandelaar...

totale rust om me heen.

De geluiden van het bos en de vogels,

de geur van de herfst en nat gras,

het doet me zo vreselijk goed op zo'n moment.

Ik vergeet m'n sores, geniet van het lopen tot ik lekker warm ben

 en kijk om me heen naar de vergankelijkheid van de natuur.

En als ik daar dan loop en zie een zwaan, een fuut, de prachtige herfstkleuren,

de weerspiegeling van het bos in het water en de zon die langzaam doorbreekt,

dan voel ik mezelf gelukkig en vloeit de energie weer terug in mij.

Ik ben rijk en heb alles wat mijn hartje begeert.

Ik heb een fijn huis, een lieve man, schatten van jongens, elke dag te eten...

WAT LOOP IK NU TE PIEPEN...

Op de terugweg besluit ik via een andere route terug te lopen.

Hier fiets ik altijd langs naar m'n werk

en daar staan in de buurt van die prachtige bomen.

Het lijken wel vuurpijlen die de lucht in schieten.

Deze maakte ik tussendoor een keer (met mobiel) op weg naar m'n werk op de fiets.

Volgens mij zijn het esdoorns

 maar ik hoor het graag als het niet zo is ;-)

De kleuren verbazen me elk jaar weer,

 terwijl ik hier al 10 jaar,

 en elke week een paar keer,

 langs fiets.

PRACHTIG

Inmiddels weer op de terugweg naar huis

 zie ik nog een paar meeuwen,

 genietend van het najaarszonnetje.

ZO VRIJ ALS EEN VOGEL...

gaat er even door m'n hoofd...

Dat besef ik ook ineens...ik ben vrij...

om te doen wat ik wil en om te laten wat ik niet wil.

Misschien moet ik ook eens NEE zeggen :-)

Aan de voorkant van m'n huis gloeit de wilde wingerd me toe.

Het lijkt of ie wuift:

En?

Opgeknapt?

JA !!!

Zeg ik volmondig!

IK BEN ER WEER ;-)

Ik wens jullie allemaal weer een heerlijke week toe,

geniet van de kleine dingen...

xx  Warme herfstgroet, MJ  xx